american beauty

1999 yapımı ABD filmi. Yönetmenliğini Sam Mendes, yapımcılığını Bruce Cohen ve Dan Jinks üstlenmiştir. Kevin Spacey, Annette Bening , Thora Birch , Wes Bentley , Mena Suvari , Chris Cooper , Peter Gallagher ve Allison Janney'nin rol aldığı film Akademi Ödüllerine 8 dalda aday olmuş En İyi Film dahil 5 dalda ödül almıştır. https://www.youtube.com/watch?v=3ycmmJ6rxA8

filmin başları gerçekten sıkar insanı. sonu güzel diye filme güzel diyolar olayı o

filmi izledikten sonra yolda dönüp duran poşet sahnesi silinmiyor hafızadan. yolda rüzgarla hareket eden bir poşet görünce o sahnenin müziği çalmaya başlıyor içimde.

kevin spacey'i kevin spacey'i yapan filmdir.

kişilerin değişimlerinin anlatımı ve değişimlerini izlemek çok güzeldi. filmi the usual suspects filminden sonra izlemiştim ve kevin spacey'nin oyunculuğuna bir kez daha hayran kalmıştım. " today is the first day of the rest of my life."

başyapıt. aslında kimsenin görünen kadar ya da göründüğü gibi olmadığını içindekini sakladığını ve bu durumun sebebinin hayatta kabul görmüş doğru sanılan fikirlerin dışına çıkılınca dışlanmış itilmiş kişiler olmaktan korkmak olduğunun anlatıldığı bir filmdir. filmde geçen her söz anlamlıdır çok derin bir filmdir. filmdeki o poşet sahnesi hayatımda izlediğim en güzel sahnelerden. ve (bkz: kevin spacey) nin ne kadar i n a n ı l m a z bir oyuncu olduğunu anladığımız film.

“adım lester burnham. burası benim mahallem. benim sokağım. benim hayatım. 42 yaşındayım. bir yıldan kısa bir sürede… bakalım ne olacağım. elbette, bunu daha bilmiyorum. bir bakıma zaten yaşlıyım. bana bakın. duşta kendimi tatmin ediyorum. günümün en keyifli anı bu olacak. sonrası ise hep yok olacak…” --- spoiler --- ölmeden önceki son saniyede tüm hayatın gözünün önünden geçermiş… her şeyden önce o bir saniye, saniye falan değil. bir zaman okyanusu gibi, sonsuza dek uzayıp gidiyor. benim için, izci kampında sırt üstü uzanıp kayan yıldızları seyretmekti… sokağımızdaki ağaçların sarı yapraklarıydı. büyükannemin elleri ve parşömene benzeyen derisiydi ve kuzenim tony’nin gıcır gıcır firebird’ünü ilk görüşümdü. ve janie ve janie ve carolyn. sanırım başıma gelen şey için fena halde kızabilirdim… ama dünyada bunca güzellik varken kızgın kalmak oldukça zor. bazen hepsini bir anda görüyormuşum gibi geliyor ve bu çok fazla.. kalbim, patlamaya hazır bir balon gibi doluyor. sonra sakinleşmeyi hatırlıyorum… tutunmaya çalışmaktan vazgeçmeyi. o zaman yağmur gibi üstümden akıp geçiyor. ve sonsuz bir minnet duyuyorum. küçük, aptal hayatımın her bir anı için. eminim neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikriniz yok. ama merak etmeyin. bir gün anlayacaksınız… --- spoiler ---

kevin spacey'nin muhteşem olduğu film. daha önce izlemeyi neden ertelemişim, neden hikayenin özetine kanıp da bu filmi es geçmişim anlamıyorum. hikaye çok basit ve hatta rezilce başlasa da, bir erkeğin orta yaş bunalımını çok güzel anlatmış denilse de, bu film sadece orta yaş bunalımını anlatmıyor. ben bu filmde bir insanın kendisini bulmasını, sistemin ona dayattıklarını elinin tersiyle itince nasıl özgür ve mutlu olduğunu, mutlu olmanın aslında ne kadar basit bir şey olduğunu ve bizim aptal detaylara çok fazla kafa patlattığımızı gördüm. her bir karakterin kendi psikolojik yapısı da çok güzel işlenmişti. finali nasıl bağladılar acaba diye meraktan çatlayarak izledim. eşcinsellikle ilgili ayrıntı da şahaneydi.

İnsanların olmak istediği kişiliğini, bazı olaylarlardan sonra ortaya çıkmasını anlatıyor,Sonu daha iyi olabilirdi.Film harika bir başyapıt.